dnia w barze. - 0 tak - przyznała Lizzie mimo wyczerpania. - W Vienne tak pilnie zajmowałam się własnymi nerwami, że zapomniałam, jakim przywilejem mnie uhonorowano. Taka okazja trafia się tylko raz w życiu. - Niekoniecznie. - Ach, nie sądzę, by to się miało powtórzyć, a jeśli nawet, to i tak pierwszy raz najbardziej się przeżywa, prawda? - Bardzo mnie to cieszy. Widziałem, ile napięcia kosztował cię rozbieg. - Tak trudno było ze mną wytrzymać? Christopher upił trochę koniaku. - Nie, ale gdyby nawet, czy miałbym prawo się skarżyć? - Nie wiem. - Ale ja wiem, że sam byłem jednym z powodów twojego stresu. - Rozejrzał się dookoła. - Wtargnąłem w środek twojej trasy, zrobiłem z tego rodzinne wakacje... http://www.zsskolbuszowadolna.com.pl/media/ wyskoczyła oszalała masa futra, skoczyła łapami na nią i oczywiście ją przewróciła. Zacisnęła powieki i próbowała odepchnąć zwierzaka, który w podzięce za uwolnienie najwyraźniej uparł się zalizać ją na śmierć. - Uspokój się! - krzyknęła rozkazująco. - Nie wiesz o tym, ale ważysz tonę. - No, może nie tonę, ale coś koło tego. Na dźwięk głosu Asha Maggie zdecydowała się otworzyć oczy i zobaczyła, że trzyma psa za obrożę. - On nie chciał zrobić mi krzywdy - wstawiła się za 116 wylewnym stworzeniem. - Próbował się ze mną zaprzyjaźnić.
dotyczące swoich celów -„przypadków" (włącznie z Lizzie Wade), wszystkie starannie zaopatrzone w numery, które wydawały się częściowymi datami urodzenia. Wszystkim zarzucała „brak moralnej odwagi", wszystkie miały brutalnych mężów, ale to one same, zdaniem Clare, były winne, gdyż trwały Sprawdź rozwierając jej nogi. - Popierdolimy się, gwiazdo! - I uderzył ją otwartą dłonią. - Nadchodzi - czas - ruchania - gwiazd! Zaczęła się wyrywać, próbowała go kopnąć, zepchnąć z siebie, ale trzasnął ją znowu. Beznadziejne! Czując, jak zaczyna twardnieć, jak się w nią wdziera, jednocześnie odcięła część swej świadomości i skoncentrowała myśli na dzieciach śpiących w swych pokojach przy tym samym korytarzu. Dłoń na jej ustach była zbyteczna; w każdej sekundzie owego koszmaru Lizzie wiedziała z porażającą pewnością, że tylko jedno może być gorsze od tego, co się dzieje: