sprawdziła, czy nic nie ma pod poduszkami. Upewniła się też, czy wszystkie szwy wyglądają na fabryczne. Kiedy nic nie znalazła, podeszła do półek. Jednocześnie słyszała, jak Julianna otwiera szafki i lodówkę w kuchni. Co jakiś czas mówiła coś do siebie, ale Kate nie rozróżniała słów. Z sypialni wychylił się Luke. – Popatrz na to – powiedział, podając jej egzemplarz ,,Timesa Picayune’’. Spojrzała na datę. Dwa miesiące temu. Poczuła nieprzyjemne mrowienie na plecach. – To znaczy... – Spojrzała Luke’owi prosto w oczy. – ...że Powers już dwa miesiące temu wiedział, gdzie jest Julianna, i planował wyjazd do Nowego Orleanu – dokończył. Kate z trudem wciągnęła powietrze. Jak długo ich obserwował? Czego się dowiedział? Dlaczego tak późno uderzył? Strach ścisnął ją za gardło. – Coś jeszcze? – spytała grobowym głosem. Potrząsnął głową. – Niestety, nic. Facet prowadzi spartańskie życie. A ty, czy coś znalazłaś? – Nic. Może Julianna... Jednak jej wysiłki w kuchni też spełzły na niczym. http://www.stomatologkrakow.biz.pl/media/ Richard spojrzał na nią i przytulił. Zamierzał zanieść ją do pokoju córki. Kociak zaczął się wiercić. Mruczał i lizał go po szyi. Coś w nim drgnęło. Miał potrzebę kontaktu, dotyku żywej istoty. Wtulił twarz w miękkie, czarne futerko i zszedł powoli na dół. Serabi mruczała coraz głośniej. Wszedł do pokoju Kelly. Nocna lampka rzucała z kąta słabą poświatę. Położył kotka przy śpiącej dziewczynce. Serabi umościła sobie gniazdko i uspokoiła się. Dłoń Kelly natychmiast znalazła się na grzbiecie zwierzaka. Kelly myśli, że on jej tu nie chce. Od rana próbował znaleźć sposób na wytłumaczenie córce, że jest najlepszym prezentem, jaki dostał w życiu. Że bardzo jej potrzebuje. Ostrożnie usiadł na brzegu wysokiego łóżka i patrzył na śpiące dziecko. Kotka
A on nie chciał jej stracić. Opuścił ręce. Gdyby tylko mógł się poczuć jak ojciec. Gdyby, patrząc na Emmę, poczuł miłość i dumę... Było jednak inaczej, bowiem mała przypominała mu, że nie był w stanie spłodzić własnego dziecka. Ż e nie mógł dać Kate tego, czego najbardziej pragnęła. Strzelam ślepakami, przypomniał sobie. Nie jestem prawdziwym Sprawdź się również nad przyszłością, w jaki sposób będzie zarabiać na życie. Wreszcie, gdy była już w Nowym Orleanie, z przerażeniem spostrzegła, że zostało jej zaledwie tysiąc pięćset dolarów. Mimo brzydoty i poniżenia ,,Buster’s’’ to była konieczność, przynajmniej na jakiś czas. Julianna westchnęła i spojrzała na znajdujący się w końcu sali, koło toalety, publiczny telefon. Myślała o matce. To ona mawiała, że kobieta, która potrafi wykorzystać zarówno swoją urodę, jak i umysł, może zdziałać więcej niż oddział komandosów. Piękna kobieta może przenosić góry lub niszczyć miasta, nawet nie ruszając się z miejsca. Wystarczy starannie dobrany gest lub uśmiech. Gdybym tylko mogła do niej zadzwonić, pomyślała, czując przemożną