silniejsze od wszystkiego, co dotąd znała. Nie była w stanie wytrzymać tego napięcia. Pochyliła głowę i wbiła wzrok w dłonie złożone na kolanach. Co się z nią dzieje? Przecież ma swoje plany, swój pomysł na życie. Marzenia, które już wkrótce mają się spełnić. Zobaczy świat, pozna nowych ludzi. To wszystko jest teraz na wyciągnięcie ręki. Małżeństwo, dzieci... to odległa przyszłość. Jeśli w ogóle było jej to pisane. Czy dla Pierce'a to też jedynie mglista możliwość? To pytanie pojawiło się nagle, nie wiadomo skąd. I zagłuszyło wszystkie inne. Czy Pierce odkłada małżeństwo i dzieci tylko na jakiś czas? Czy może wcale nie zamierza się żenić? Nie chce mieć dzieci? Załaskotało ją w żołądku. Ta ciekawość tylko jej zaszkodzi. Czuła to przez skórę. Ale dlaczego? Dlaczego myślenie o Piersie http://www.spwitow.pl/media/ temu chłopcu! Madison zacisnęła węzeł. Nawet Barbara, która nie miała pojęcia o węzłach, musiała przyznać, że wyglądał solidnie. – Bardzo dobrze – powiedziała. – Cieszę się, że chętnie ze mną współpracujesz. Jeszcze się przekonasz, że jestem uczciwą i zdyscyplinowaną profesjonalistką. A teraz przywiąż drugi koniec liny do tego drzewa. – Wskazała na gruby, pokrzywiony świerk, zahaczony korzeniami o skałę tuż nad rwącym wodospadem. – Tylko uważaj, żeby się nie ześlizgnąć. – Po co mam... – Po prostu zrób to. Dziewczyna skinęła głową. Całkiem już przemokła i drżała coraz bardziej. Przykucnęła i przywiązała linę do drzewa.
zamiast ze mną. Jest senatorem Stanów Zjednoczonych. Ten, kto prześladuje ciebie, może w ten sposób próbować jemu zaleźć za skórę. Lucy rzuciła na stos następną naręcz przekwitłych roślin. Klomb domagał się wypielenia i zasilenia nawozem. – To nie ma żadnego sensu – stwierdziła. Sprawdź być kimś innym, znajomym czy sąsiadem. Uśmiechnął się. Naprawdę, ten jego uśmiech... Amy topniała. - Owszem - potwierdził. - Proszę mówić mi po imieniu. Pierce. Przykucnął i przywołał do siebie dzieci. - Wydawało mi się, że zostawiłem was przed telewizorem - rzekł z wyraźną przyganą w głosie. - Ale film już dawno się skończył! - bronił się jeden z malców. - Już bardzo dawno! - brat pospieszył mu z odsieczą. Mężczyzna zmarszczył czoło,