porzuciła go dla mojego ojca. A potem, kiedy zostawiła tatę, zabrała

327 wyłącznie własny los; zapewne tę właśnie cechę odziedziczył po niej syn. - Dziesięć lat temu mieszkałeś z Lolą. Zajmowała się wtedy porwanymi dziećmi. - Nic nie wiem o dzie... - Zamknij się. Nie pytam o dzieci. Dla kogo pracował Arturo Pavon i twój stryj, Lorenzo? Słyszałeś nazwisko ich szefa? - Jakiś yanqui - mruknął Enrique - Za mało, cabrón. Nazwisko. - Nie... nie wiem. Ja tylko słyszałem, że mieszka w El Paso. - To wszystko? - Przysięgam! - Rozczarowujesz mnie. Nie usłyszałem nic nowego. - Nigdy go nie widziałem - Enrique zaczął drżeć. - Pavon zawsze się pilnował, żeby nie zdradzić nazwiska. - A Lorenzo? Też się pilnował? Czy może lubił pogadać? - Oj lubił, seńor, lubił. Ale to było takie tam głupie gadanie, on sam nic nie wiedział! - No to powtórz mi trochę. Sam zdecyduję, czy to coś warte. http://www.serwismedyczny.com.pl/media/ pojęcia, o czym mówisz! Widzę tylko, że nasze życie się rozpada, i to mnie dobija! Na miłość boską, powiedz wreszcie po ludzku, o co ci chodzi! an43 162 - Daj spokój - Rip wyglądał na zupełnie nieporuszonego jej wybuchem. - Po prostu... daj spokój. Nie zostawię cię. Będziemy dalej żyć, jak żyliśmy Nic się nie zmieni. - Zwariowałeś?! Jak może się nic nie zmienić? Jak możesz jednego dnia kogoś kochać, a nazajutrz traktować jak obcą osobę?! - Powiem ci jak - w głosie Ripa zabrzmiała nagle jadowita nuta. - Wyjaśnię ci prosto, po ludzku, dwoma słowami: True

I w dodatku zapinał pasy w samochodzie. Spojrzała na niego z irytacją: czy był na świecie drugi taki niepijący, uświadomiony obywatelsko płatny morderca? W którymś momencie tego dnia przestała się go bać. Nie wiedziała, kiedy dokładnie to się stało, ale nie mogłaby znaleźć ukojenia w ramionach mężczyzny, którego się boi. On się nie zmienił. Sprawdź 7 - Sterroryzujesz mnie skalpelem i każesz się rozbierać? - zapytał z uśmiechem. - Hm, kuszące - złapała jego dłoń i przyciągnęła do piersi, wodząc palcami męża po swoim sutku. - Minęło już ponad sześć tygodni. Nie musimy czekać na oficjalne zielone światło od Susanny Podobał mu się ten pomysł. W zasadzie sam wpadł na niego wcześniej, ale siedział cicho. Nie chciał, by Milla pomyślała, że w głowie mu tylko seks. Teraz ucieszył się, że propozycja wyszła od niej, i poczuł nagłe pożądanie. Wtem spojrzał na zegarek i jęknął głośno. - Muszę być w klinice za dziesięć minut!