Sinclair obejrzał się na drzwi Boodle'a. - Ze względu na plotki, które teraz powstaną, przez kilka następnych dni będziemy się kontaktować wyłącznie za pośrednictwem łady Stanton. Wally i Bates przyznali mu rację, pożegnali się i ruszyli w stronę Covent Garden. Crispin został z Graftonem. - Co teraz? - zapytał Sin z rezygnacją. - Idź do domu. Kiedyś wszystko się skończy, a ona nadal będzie twoją żoną. Jakoś musisz się z nią dogadać. - Hm. Mądre słowa z ust starego kawalera. - Też nim byłeś, zanim poznałeś Vixen Fontaine. - Nie jestem zakochanym półgłówkiem, wierz mi, Harding. - Powiedz to Landry'emu. Sinclair całą siłą woli opanował gniew. - Codziennie myślę o Thomasie i o tym, co by było, gdyby żył. Nie zapomniałem, po co wróciłem do kraju. Znajdę jego mordercę, nie zważając na nic. http://www.meblekuchennesklep.com.pl nie byli moimi przyjaciółmi. Lepiej się tego dowiedzieć wcześniej niż za późno. Jej wspaniałomyślność sprawiła, że Sinclair poczuł się jak ostatni drań. - Zaprośmy na przyjęcie tych, których sama wybierzesz. Żadnych podejrzanych. Co ty na to? Nachyliła się i cmoknęła go w policzek. Skorzystał z okazji i sięgnął ustami do jej warg. Usłyszał żartobliwe komentarze spacerowiczów, ale je zignorował. Victoria należała do niego. Pragnął, żeby wszyscy o tym wiedzieli. - Zgoda, jeśli zaprosisz również swoich przyjaciół. - Do licha, nie mogę ich zdemaskować! Ufasz mi
zdążył już przeszukać całe jej mieszkanie. Nie miała żadnych złudzeń. Dobrze wiedziała, w co grają, i domyślała się również, że Darren Mowery zabiłby ją bez wahania, gdyby stanęła na drodze jego planom. Musiała być ostrożna, silna i pewna siebie, a także bystrzejsza od niego. – Już dość długo przyglądaliśmy się sobie – powiedział Sprawdź Gdy doszedł do wniosku, że Augusta, Kit i ta głupia gęś pojechali do Althorpe, rozwiązanie nasunęło mu się samo. Przy odrobinie szczęścia może uda mu się nawet zasugerować, że tragiczny w skutkach pożar wiejskiej rezydencji wzniecił Sinclair. Liczni świadkowie potwierdzą, że po nagłym wyjeździe żony nowy markiz zachowywał się jak człowiek niezrównoważony. Astin uśmiechnął się do siebie. Tak, to byłby doskonały sposób na zakończenie całej sprawy. - W pokojach od frontu nie ma nikogo, milordzie - zameldował Wilkins. - Chyba zobaczyli, że nadjeżdżamy. Odszukajcie wszystkich domowników i zgromadźcie ich w kuchni.