mogła uwierzyć w swą zimną krew. - Wtedy ja pomogę tobie. Odpowiedział jej głuchy jęk. - Clare, posłuchaj! Zadzwoń po karetkę! - lizzie poczuła na czole krople potu. Nagle zrobiło się jej słabo z bólu - Clare, proszę... Jeśli zaraz zadzwonisz, może uda się uratować dziecko! Dwa piętra wyżej, na krawędzi szybu Clare zaczęła się śmiać. Dźwięk rozsadzał Lizzie głowę, niemal pozbawiając ją przytomności. - Clare, proszę! Ktoś ci musi pomóc! - Nie potrzebuję pomocy. Ty także jej nie otrzymasz, przynajmniej nie ode mnie. - Dlaczego? - Lizzie juz w chwili, gdy zadała to pytanie, wiedziała, jakie jest głupie. Przecież to Clare ją zepchnęła, mocowała się z nią, póki Lizzie nie spadła. A jednak ogromnie zależało jej na odpowiedzi - Dlaczego, Clare? - Już przedtem zabijałam... - odparła tamta. http://www.drpotato.pl Etap praktyczny egzaminu – 34 – 3.5. Komentarz do rozwiązania zadania wraz z kryteriami oceniania Rozwiązanie zadania obejmuje opracowanie projektu realizacji prac związanych z przygotowaniem i organizacją usług opiekuńczych nad 80- letnią kobietą Panią Emilią K. Projekt realizacji prac powinien mieć określoną strukturę (budowę). Elementy struktury i ich nazwy odnaleźć można w treści zadania po sformułowaniu „Projekt realizacji prac powinien zawierać:”. Są one następujące: 1. Diagnozę środowiska podopiecznego – określenie problemów i potrzeb podopiecznej. 2. Wykaz prac wchodzących w skład przygotowania usług opiekuńczych zgodnych z problemami i potrzebami podopiecznej.
do wniosku, że lepiej będzie, jeśli ktoś inny spotka się z siostrą Star w naszym imieniu. W każdym razie na pierwsze spotkanie powinien pojechać ktoś inny. - Chcesz posłać któregoś z prawników? - zainteresował się Reese. - Nie. Myślałem o tobie. - Ash spojrzał na Rory'ego. Sprawdź - Nikt się nie poznał - zapewniła ją Lizzie, rozkoszując się drugą whisky malt. - Spójrzmy prawdzie w oczy: obie byłyśmy wspaniałe. - Jak wędrowna trupa. - Susan podniosła szklankę. - Jesteś gwiazdą, Lizzie Piper. - Dziękuję! - Lizzie nagle poczuła się bardzo szczęśliwa. - Następna szklaneczka na rachunek Yicuny. - Tylko żebyś koniecznie zjadła kolację - przypomniała jej Susan. - To jeden z moich obowiązków - pilnować autorów, żeby się kompletnie nie ubzdryngolili. - Spokojnie, i tak konam z głodu.