Zamknęli za sobą drzwi do części Sheili. Cindy otworzyła swoją połowę domu. - Mamy poczekać w saloniku? - zapytał Larry. - Nie. Nie odstępujcie mnie ani na krok. Obeszli cały dom, sprawdzili wszystkie szafy, pozamykali wszystkie drzwi. Na wszelki wypadek zablokowali kijem od szczotki przesuwane drzwi w sypialni, takie same jak w pokoju, w którym spała Kelsey. Larry znalazł złamaną miotłę i wykorzystał w taki sam sposób obie jej części w saloniku i jadalni. - Zadowolona? - zapytał Larry. - Tak. - No, to wracajmy - postanowił Nate. Przeszli razem przez dom. Pozamykali wszystko, szczególnie starannie tam, gdzie przedtem spała Kelsey, a teraz miała nocować Cindy. - Czy ja zwariowałem? - mruknął Nate, wyglądając przez okno przed zasunięciem zasłon. - A może wszyscy zwariowaliśmy? Właściwie ani http://www.cm-uj.pl/media/ - Nie musiałam, Sean opisał mi wszystko bardzo dokładnie. Robota Władcy, nie mam co do tego wątpliwości. To on przyszedł do szpitala. RS 235 - Podczas gdy ja spodziewałam się go na balu... Znakomicie to zaaranżował. Stary dom, ludzie udający wampiry, wampiry udające ludzi... Wiedział, że przyjdę. Czuję się tak, jakby zwabił mnie specjalnie, jakby... - Jakby to wszystko zostało starannie zaplanowane - dopowiedziała Maggie. - Od samego początku. Znalazł cię. Po tych wszystkich łatach, kiedyś kluczyłaś, próbowałaś zatrzeć ślady, zbudowałaś! zupełnie nowe życie i stworzyłaś sobie nową tożsamość. Ale on i tak cię znalazł i teraz zabawia się,| pokazując ci swoją siłę. - Żeby wytropić mnie w Nowym Orleanie i dowiedzieć się, że
Dane najpierw poinformował Jorge'a o tych zdarzeniach. Potem pojechał na północ, najszybciej jak mógł, i dał Jorge'owi fotografię Andy'ego Lathama. Poprosił go o pokazanie jej Marisie. Hector czuł się w kostnicy jak w domu. Skierowano go do tak zwanego boksu pięć. Tam właśnie Sprawdź - Ależ ja nie zamierzam nigdzie biegać, ja po prostu podłączę się do Internetu. Bryan nie spał ani przez moment, nie pozwolił sobie nawet na chwilę odpoczynku. Leżąc u boku Jessiki, doświadczał przypływu gwałtownych uczuć, które i tak nie pozwoliłyby mu zasnąć. Przede wszystkim czuł palącą potrzebę chronienia tej kobiety. Doświadczał także zgrozy, dokładnie takiej samej, jaka prześladowała go w Transylwanii pod RS 186 postacią czegoś mrocznego, przygniatającego, duszącego. Chwilami jednak ustępowała, a wtedy po prostu trwał z Jessicą w ramionach, napawając się poczuciem łagodnego ciepła w duszy, poczuciem kompletnego zaspokojenia. Miał wrażenie, że znajduje się dokładnie tam,